SULUTAŞ ANISINA

Ve tarih kokan bir meskenin,

yıllara meydan okuyan güzelliğine geldim.
Bir yanım yığınla taş

diğer yanım guhıra qaş.
Gölgede kalmış derin bir maviliğin sessizliğine şahitlik ediyorum..
Eyyy!! can almayan fakat ismi 'Kevıré Rıhıstin' olan taş, konuş benimle.

Kaç kişiyi ağırladın gölgende, 

kimler sırtını dayadı sana ? 

Ve kaç mevsim tek başına kaldın? 

Konuş lütfen! Yoksa durgun bir suyun sessizliğinden mi korkuyorsun?...
Peki ya sen Kevıré Avyé;

Keşişanın hangi delikkanlısında bir anı bırakmadın,

 Ya da kim soğuk suyundan bir tas içmeden göç etti ha?.
Ah ah!!!
Artık etrafını kapatmış, 

ziyareti bile kabul etmeyen yığınla taş topluluğundan ibaretsin.
Biliyorum eğer konuşmak isteseydin, yeniden inşaa edilmiş bir yapı muazzamlığıyla şahlanırdın.
Ama konuşmayacaksın hissediyorum.
Oysa çeyrek yüzyılı geride bırakmış bir ömür birikimiyle...
Bugün içimde biriktirdiğim yalnızlığımı paylaşmaya gelmiştim.
Sen de anlamayacaksan,

uzaklar asla anlamayacaktır..
.....
                                  Medin Üçkan