ÇİFT SIFIR ON BEŞ

Gecenin karanlığına bürünmüş her yer
Ne kin kusabilirsin karanlığa
Ne de vaktinden önce doğmayan güneşe sövebilirsin.
Saat çift sıfırı on beş geçiyor
ve ben Çiwan Haco' nun sesine bırakmışım kendimi.
Geçmişimden geleceğime neyim varsa, gitarıyla özetliyor.
Bilinmeyene doğru sürüklenirken,
Varlığımın en kuytu detaylarını sorguluyorum,
Vazgeçemiyorum geçmişimden ve bağ kuramıyorum geleceğimle
Şafağa pusu kurmuş bir ordu tedirginliği var üzerimde
Kaçsam göğe ihanet
Kalsam yüreğime hasret

Ben bu çağa kasvet ağacı diksem,
Deryalar diyarından yabancı bir fırtınaya tutulurum
Dil, yalana dost bir yılan
Kalpten ıraktır tebessüme sarılmayan
Şakaklarımdaki asi hıçkırıklara boyun eğmiş
Sesi kulaklarına ağır giden yaşlı canlıların ağırlığı var ellerimde
Zamana meydan okumanın hesabını saçlarımdaki yıkık beyazlara borçluyum
Geç kalsaydım yarına, 

En yakın zaman diliminin 

sana uzak olan kısmında kaybolurdum.

Medin Üçkan